نقد فصل دوم انیمه Demon Slayer
فصل دوم انیمه Demon Slayer سرگرم کننده تر و بهتر از گذشته در جذب و سرگرم کردن مخاطب عمل میکند. آرک منطقه تفریحی به بهترین آرک داستانی انیمه تا به الان تبدیل میشود. با نقد فصل دوم انیمه Demon Slayer همراه ویولت گیمرز باشید.
بهتر و سرگرم کننده تر از گذشته
انیمه Demon Slayer از فصل اول کاملا مشخص بود که قرار است انیمه ای شونن و کلیشه ای سرگرم کننده باشد. اما آیا کلیشه چیز بدی‌ست؟ در جواب باید بگویم که اصلا و ابدا! پرداخت درست به کلیشه اصلا و ابدا چیز بدی نیست. Demon Slayer و به خصوص فصل دوم آن، پرداخت درستی به کلیشه دارد. با شخصیت ها و آرت جذاب استودیوی Ufotable مخاطب را از هر نظر سرگرم میکند. در حقیقت با کمی کنار گذاشتن سخت گیری و چشم پوشی از پرداخت نسبتاً ضعیفی که انیمه به شخصیت هایش دارد، میتوان از Demon Slayer نهایت لذت را برد.
فصل دوم انیمه Demon Slayer، آرک “منطقه تفریحی” را روایت میکند که پس از اتفاقات آرک “قطار موگن” است. اینبار و در فصل دوم ما با هاشیرای جدیدی همراه میشویم. باید بگویم که از لحاظ پرداخت و حتی جذابیت و گیرایی شخصیت، از رنگوکو، هاشیرایی که در آرک قطار موگن با او همراه بودیم خیلی بهتر و جذاب تر است. انیمه از جایی شروع میشود که شخصیت های اصلی انیمه یعنی، تانجیرو، نزوکو، اینوسکه و زنیتسو پس از شکست‌شان باید دوباره به تمرین بپردازند و اتفاقات گذشته را فراموش کنند.
در حقیقت فصل دوم انیمه Demon Slayer از لحاظ روایت و پرداخت به داستان، از فصل اول بهتر عمل میکند. دیگر خبری از ورطه تکراری ای که در فصل اول شاهدش بودیم، نیست. دیگر تانجیرو و باقی دوستانش راحت به هر ماموریتی نمیروند و سربلند از آن بیرون نمی آیند. فصل دوم انیمه Demon Slayer در کل فصل یک ماموریت سخت را روایت میکند و همراه شدن و درک کردن شخصیت ها در این آرک، بهتر از آرک های گذشته است.
شروعی دوباره
بعد از اتفاقات آرک قطار موگن و از دست دادن رنگوکو، حالا تانجیرو، اینوسکه و زنیتسو باید اتفاقات قبل و آسیب ها را پشت سر بگذارند و دوباره به تمرین بپردازند. در حقیقت و در شروع فصل، ما تمرین های این سه نفر را میبینیم که در حال پشت سرگذاشتن غم و شکست قبلی هستند. اینبار و در این فصل با هاشیرای صوت، یعنی تنگن آشنا میشویم که از همان ابتدا شخصیتش مشخص است. او تانجیرو، اینوسکه و زنیتسو را با خودش برای ماموریت سخت در منطقه تفریحی میبرد و حالا تانجیرو و باقی، باید دوباره خودشان را برای یک چالش بزرگ دیگر آماده کنند.
اتفاقات جدید، هیجان مواجه شدن
مواجه شدن با اتفاقات جدید و البته یک ویلن جدید به اسم داکی که با الهام از فیلم های ترسناک کلاسیک ژاپنی ساخته شده و جلوه های بصری فوق العاده استودیوی Ufotable در صحنه های نبرد، آرت فصل دوم انیمه Demon Slayer حتی به مراتب از فصل اول دیدنی تر و بهتر است. اما از لحاظ شخصیت پردازی و احساس همذات پنداری با شخصیت ها چطور؟ در حقیقت و متاسفانه، فصل دوم انیمه Demon Slayer هم پر است از فلشبک های بی مورد و گاهاً خسته کننده که نه تنها هیچ کمکی به پیشبرد داستان نمیکنند بلکه به هیچ وجه کمک نمیکنند که ما شخصیت ها را بهتر بشناسیم. چه برسد به احساس همذات پنداری با آنها! در حقیقت فلشبک ها و خاطراتی که گاهاً تانجیرو در جای حساس نبرد میبیند، بسیار خسته کننده و فاقد هرگونه جلوه احساسی برای مخاطب است و برعکس، او را خسته میکند.
در مبحث شخصیت پردازی برخی کاراکتر ها، فصل دوم Demon Slayer حتی ضعیف تر از فصل اول کار میکند. برای مثال الان دو فصل از انیمه و یک سینمایی از Demon Slayer منتشر شده است. اما هنوز ما چیزی از کاراکترها و حتی کاراکترهای مهم و اصلی مثل اینوسکه نمیدانیم! در حقیقت، انیمه Demon Slayer کاراکتر را همان چیزی که از اول هست رها میکند. نمیخواهد او را به شخصیتی بهتر تبدیل و او را به تکامل شخصیتی برساند. نه فقط اینوسکه، بلکه شخصیت هایی مثل زنیتسو و موزان هم همینگونه هستند. همچنان و متاسفانه در فصل دوم نیز مثل فصل گذشته، شخصیت پردازی ها گذرا و سطحی هستند.
روایت، بهتر از قبل اما همچنان معمولی
اما از لحاظ روایت، فصل دوم Demon Slayer ازهر لحاظی در جایگاه بهتری نسبت به فصل اول قرار میگیرد. روایت فصل دوم انیمه Demon Slayer هم پیچیدگی داستانی جدیدی را مثل فصل اول به وجود نمی آورد. اما از لحاظ روایت و نشان دادن داستان، از هر نظر در سطح بالاتری نسبت به فصل اول قرار میگیرد. کاری که استودیوی Ufotable در روایت و به خصوص در نبرد های هیجان انگیزش میکند این است که میان دو رخداد متفاوت، هردو را روایت میکند و به این شکل نیست که یک قسمت کامل درباره یک نبرد باشد. در صورتی که نبرد دیگری هم برای روایت باشد.
مثلا نبرد فوق العاده تانجیرو و داکی و نبرد اینوسکه و تنگن و زنیتسو با شیطان هردو به صورت یکسان روایت میشوند. یعنی میان این دو یک توفقی شکل میگیرد که مخاطب همچنان هیجان خود را برای دیدن ادامه داستان و نبرد حفظ کند. اما همچنان هم شاهد اتفاق و پیچش داستانی عجیبی در داستان نیستیم و بیشتر یک داستان قابل پیش بینی را مشاهده میکنیم که انگار قرار است تا آخر انیمه شاهدش باشیم.
استودیوی Ufotable در بحث انیمیشن و به خصوص صحنه های نبرد کاری کرده است که دیگر نمیشود گفت از این بهتر هم وجود دارد! صحنه های نبرد فصل دوم انیمه Demon Slayer به شدت جذاب و هیجان انگیز هستند. حتی از لحاظ کیفی، از فصل اول هم در جایگاه بهتری قرار میگیرد! به خصوص در بعضی از قسمت ها و نبرد ها، مثل نبرد تنگن و تانجیرو با شیاطین به اوج خودش میرسد و کاری غیر از تحسین Ufotable نمیتوانید بکنید! بزرگترین نکته مثبت فصل دوم انیمه Demon Slayer مثل فصل اول، انیمیشن و آرت انیمه‌ست. که به خصوص در فصل دوم و در سکانس های نبرد، حس هیجان را به شکل فوق العاده ای منتقل میکند.
همچنان ضعیف در بعضی موارد
اما همچنان انیمه در انتقال و جلوه دادن احساسات ضعیف عمل میکند، در حقیقت غیر از فلشبک زدن و نشان دادن خاطرات بچگی تانجیرو، هیچ سعی ای برای ساخت حس و نشان دادن پیچیدگی ارتباط برادر/خواهری تانجیرو و نزوکو انجام نمیدهد. راجع به فلشبک ها به اندازه کافی صحبت کرده ایم اما بی منطقی ها و نگران نبودن برای شخصیت ها را هیچ گونه نمیشود توجیه کرد!
در حقیقت هر زمان در نبرد ها تانجیرو و یا هر شخصیت دیگری به ظاهر به خطر می افتد، باید منتظر یک معجزه باشیم تا شخصیت نجات پیدا کند! انیمه اینقدر این کار را در طول این دو فصل تکرار کرده است که دیگر مطمئنید اینبار هم معجزه ای در انتظار است و هیچ اتفاقی برای شخصیت ها نمی افتد! این موضوع در فصل دوم انیمه Demon Slayer هم کاملاً قابل مشاهده‌ست. همچنان با بی منطقی و معجزه سعی در نجات جان شخصیت ها دارد. تغییرات و قوی شدن های عجیب شخصیتی مثل تانجیرو را هم میگذاریم به حساب کلیشه ای بودنش!
فصل سوم
و اما در پایان نقد فصل دوم انیمه Demon Slayer باید اشاره کرد که فصل دوم انیمه Demon Slayer همان کاری را میکند که از اول خواسته ی انیمه بوده است. سرگرم کردن مخاطب و پرداخت درست به کلیشه که اگر سخت گیری ها را کنار گذاشت میتوان از آن نهایت لذت را برد. انیمه در پایان فصل دوم کاری میکند که همچنان برای فصل سوم هیجان داشت. در حقیقت فصل دوم انیمه Demon Slayer بهترین فصل و بهترین آرک داستانی این انیمه تا به الان بوده است. همچنین Ufotable این انیمه را با انتشار یک پوستر برای فصل سوم تایید کرد. فصل سوم انیمه روایتگر آرک “Swordsmith Village” خواهد بود و باید منتظر اتفاقات جدید و هیجان انگیز بود.
از اینکه نقد را مطالعه کردید و با ما همراه بودید، سپاسگزاریم. همچنین میتوانید نظرات خود را در رابطه با نقد فصل دوم انیمه Demon Slayer با ما در بخش نظرات در میان بگذارید.
دمن اسلیر شاید اثر خیلی خاصی نباشه اما خب همیشه جذابیت های خودشو داره که بهترینش شاید همون کیفیت فوق العاده انیمیشن هاش باشه، ترکیبش از زندگی و فرهنگ سنتی ژاپن هم خیلی دوست داشتنیه، در کل همین که ادعای الکی نمیکنه و مثل انیمه های اورریتدی مثل مانستر فاز روشنفکری الکی به خودش نمیگیره و بی ادعا جلو میره قابل ستایشه
احسنت چقدر خوب گفتی مانستر واقعا چرته
وات د هل
چی بگم والا:)) خودم به شدت عاشق مانسترم و کاملا باهات مخالفم:)))
اما خب راجع به Demon Slayer موافقم، جذابیت خودش رو همیشه حفظ میکنه
مرسی که خوندی و نظر دادی:)))
دیمن اثری که اگه یکم سخت گیری و توقعات بیجاوو کنار بذاری میتونی بیشتر از هر اثری باهاش سرگرم شی و لذت ببری
این فصلم مث خود تنگن جذاب تر و درخشان تر از همیشه 😂
خسته نباشید ::))))
سخت گیری رو میشه کنار گذاشت ولی خب توقعات بی جا به نظرم انتظار کمی پرداختن به شخصیت هاش توقع بیجایی نیست😂
هرچند که این فصل واقعا از فصل قبل بهتر بود:)))
مرسی که خوندی بهار:)))
این ارکشو تو مانگا خونده بودم نسبت به ارک های قبل نسبتا بهتره
ولی بعد این ارک شروع به افت کردن میکنه نه درست ترش سقوط آزاده
در کل اگه انتظاری نداشته باشی شاید لذت ببری ولی تا آخرشم مثل بیشتر اثار سبک خودش اثری زیادی بهش توجه شده
انتظار که از Demon Slayer تهش همینه:))))
مرسی که خوندی و نظر دادی:)))
بهترین انیمه تاریخ بلاشک
خسته نباشی آروین:)) خیلی خوب به نکات اشاره کردی
این فصل به نظر خودم از فصل یک و آرک قطار موگن از لحاظ طراحی ها و به خصوص فایت ها خیلی بهتر بود اما هنوز مشکلات فصل های قبلو داره
واقعا این فلشبک های مربوط به گذشته اونم وسط جنگ داره زیادی داره خسته کننده میشه و هم اینکه انیمه به کرکتر ها درست و حسابی نمیپردازه ما بعد از دو فصل چرا تازه باید قدرت ها نزوکو رو ببینیم این اتفاق خیلی زودتر میتونست بیافته و به جذاب شدن داستان کمک کنه
و قسمت های آخر فصل هم از لحاظ فایت و طراحی به شدت عالی و از لحاظ اتفاقات داستانی خیلی توی ذوقم زد
اسپویل
منطق زنده موندن اینوسکه فوق العاده مسخره بود و رسیدن مثلا یهویی نزوکو و نجات دادن همه هم همینطور مرگ اینوسکه میتونست به پیشرفت داستان خیلی کمک کنه ولی ظاهرا نویسنده خیلی در حذف شخصیت ها ترس داره و کل اتفاقات مهم با یه معجزه یهویی میگذرن
پایان اسپویل
به طور دیمن انیمه ای هست که مشکل کم نداره ولی باز هم انیمه ای هست که میتونه آدم رو سرگرم کنه مخصوصا این فصل که یوفوتیبل با طراحی فایتاش مخصوصا در قسمت های آخر گل کاشت و از این لحاظ جای حرف نذاشت و اگر چشممونو روی مشکلات انیمه هم ببندیم میتونه لذت بخش هم بشه
مرسی که خوندی مبین:))))
نکاتی که گفتی رو با همه‌شون موافقم😂 کلا یه سری اتفاقاتی که می افته اصلا منطقی نیستن، راجع به فلشبک ها و شخصیت پردازی هم که بیشتر از این نمیتونم باهات موافق باشم:))))
اینکه میگین شخصیت ها پیشرفت نمیکنن و ما از اونا چیزی نمیدونیم رو میخوام رد کنم چون که توی مانگا رفته رفته همه شخصیت ها با جذابیت خاصی معرفی میشن و ابنکه برعکس اگه در اول داستان بیان کاراکتر رو کامل معرفی کنن به نظرت چرت نمیشه ؟ بازم اینکه پیشرفت میکنم ولی رفته رفته حالا نمیخوام اسپویل کنم فقط گفتم که بدونین