جیمزگان پس از نگهبانان کهکشان آنچنان انتخاب های خوبی نداشت اما این بار با فیلمی جذاب و سرگرم کننده به اندازه نگهبانان کهکشان برگشته است. با نقد و بررسی این فیلم در ویولت گیمرز همراه باشید.
هنگامی که خبر ساخت جوخه انتحار 2 آمد هیچکس هیچ عکس العملی نشان نداد تا وقتی که کارگردان آن مشخص شد جیمزگان! برای تمام طرفداران دی سی و حتی مارول این فیلم مهم شد. البته این را هم باید گفت که هنوز معلوم نیست که جوخه جیمز گان دنباله است ریبوت است سافت ریبوت است هیچکدام تایید نشده اند. فیلم جوخه انتحار 2016 از هر نظر فاجعه بود، از فیلمبرداری تا کارگردانی و…
تنها نکات مثبت فیلم هارلی کوئین و کاپیتان بومرنگ و مقداری ددشات بود. هیچکس نتوانست خودش را در نسخه آیر به رخ بیننده بکشد. اما جیمز گان این استعداد ها را تلف نکرد و علاوه بر برگرداندن مارگو رابی، جی کانتری.ویولا دیویس و جوئل کینامان را برای نقش های آماندا والر و ريک فلگ برگرداند که هردو از درخشان ترین بازیگر های این قسمت هستند. جوئل کینامان به قدری در این فیلم خوب نقش آفرینی کرده است که هیچکس را نمیتوان به جای وی تصور کرد. ویولا دیویس هم آماندا والر واقعی را نشان میدهد و عصاره کمیک را بیرون میکشد.شخصیتی را به نمایش میگذارد که از تمام زندانیان کثیف تر است و هر تماشاگری دوست دارد او لحظه ای ساکت باشد.
هشدار اسپویل فیلم
فیلم از ديدگاه شخصیت اسوانت آغاز میشود.او با یک توپ یک پرنده را میکشد و فیلم از همان اول میخواد بگوید از نشان دادن خشونت هیچ ابایی نداریم. این نوع روایت بهترین انتخاب جیمزگان بود: دیدگاه یک شخصیت و معرفی سازمان و گروه.
اسوانت پس از رسیدن به گروه و معرفی شخصیت های گروه اول وارد هواپیما می شود. این موضوع که شخصیت ها در هر لحظه با هم صحبت میکنند واقعا خوب است. بر خلاف فیلم قبلی که تمام معاشرت ها در وسط خیابان بود. پس از ورود به جزیره تمام شخصیت ها از نقشه بلک گارد شوکه ميشوند و جیمزگان اولین لگد خود میزند.اینکه هیچگاه قرار نیست ماموریت ها طبق نقشه جلو بروند.
سکانس اول
برخی سکانس اول این فیلم را ایراد حساب میکنند که واقعا اشتباه است؛ نام فیلم چیست؟ ما شاهد چه شخصیت هایی هستیم؟ خلافکارانی که باختهاند.حکم خلافکاری که ببازد هم مرگ است و مرگ هم موضوع شوکه کننده ایست. این مرگ های وحشیانه در سکانس جزیره همه عالی هستند از مرگ جوک گونه ویزل تا مرگ ناراحت کننده کاپیتان بومرنگ که از اعضای اصلی جوخه انتحار در کمیک ها بود.
شخصیت ها
هارلی کوئین اینبار بهترین هارلی کوئین در تمام فیلم هاست، کمیک بوکی و جذاب. میرسیم به شخصیت بلاداسپورت که مشکل اصلی فیلم را رو میکند.از بزرگترین مشکل های فیلم قبل میتوان به معرفی های جهشی اشاره کرد که بیننده را گمراه میکرد. اما در این فیلم هی دلیلی برای شلیک گلوله به سوپرمن توسط بلاداسپورت بیان نمیشود.و حتی اسپین آفی از این شخصیت تایید نشده است. البته این نکته را هم باید اشاره کرد که ويل اسمیت اگر در فیلم بود هم بحث گیشه و هم بحث طنز فیلم در سطح دیگری بود.این موضوع پیشینه شخصیت ها درباره شخصیت های اول فیلم هم صدق میکند. ساوانت که بود؟ بلک گارد؟ هیچکدام به جز ویزل آنچنان معرفی نشدند.
پولکا دات من
شخصیت پولکا دات من را میتوان مسخره ترین شخصیت کمیک بوک قلمداد کرد.حتی فکر کردن به اینکه یک ضد قهرمان نقطه به مردم پرت میکند خنده دار است. جیمزگان عاشق شخصیت های گمنام است دلیلش هم احتمالا این موضوع است که او میتواند هر تغییری که دوست دارد در شخصیت بدهد چون آنچنان طرفداری ندارد و نقطه قوتی جذابی در آن یافت نمیشود.او تمام اینکار ها را با پولکا دات من میکند و از اون یک شخصیت احساسی با عقده های درونی میسازد. بازی دیوید دستمالچیان هم در این نقش عالی است. باز هم مشکل اصلی این شخصیت اینجاست که خودش میگوید اصلا علاقه ای به کشتن مردم ندارد.و از طرفی به زندان افتاده است و هیچ چیز از پیشینه زندان افتادن او به بیننده توضیح داده نمیشود.
برخی ها میگویند که چرا شخصیت ها دلنشین نیستند و نمیتوان با آنها ارتباط برقرار کرد.خب معلوم است که یک مشت خلافکار و قاتل که از کشتن و تکه تکه کردن مردم لذت میبرند دلنشین نیستند.
کینگ شارک
میرسیم به شخصیت کینگ شارک بامزه ترین شخصیت داستان که هم پیشینه دارد هم احساساتی است.صدای سیلوستر استالونه آنقدر روی این شخصیت نشسته است که باید دی سی یک انیمیشن اسپین آف از این کوسه بسازد و سیلوستر استالونه در آن به جای وی حرف بزند. شخصیت رت کتچر 2 با بازی دنیلا ملچیور که من را پس از انیمیشن راتاتویی دوباره عاشق موش ها کرد. بازی وی بسیار زیبا بود و جزو بهترین بازی های فیلم است.
جیمزگان در سکانس مینی بوس که فلش بکی به گذشته میخورد و ما شاهد تایکا وایتیتی هستیم.از وایتیتی به درستی تمام استفاده میکند و بازی را از وی میبینیم که هیچگاه ندیده بودیم، حسی و بسیار زیبا. البته جیمزگان در این سکانس قصد داشت که بیننده را احساساتی کند که به عقیده من نتوانست از پس آن بر بیاید.
پیس میکر
شخصیت پیس میکر یا صلح آور با درخشش جان سینا جزو بهترین شخصیت های فیلم است. یک کمدی سیاه واقعی، “من برای صلح حاضر به کشتن هر تعداد بچه و زن و مرد هستم. ” این جمله واقعا تضاد در یک شخصیت است. جان سینا آنچنان بازیگر خوبی نیست و واقعا فیلم خوبی تا به حال به جز بامبلبی بازی نکرده است.ولی در این فیلم جیمزگان به او اعتماد میکند و بازی درخشانی را از وی شاهد هستیم. شخصیتی خودنما که به قول خودش آنقدر خفن نشان داده شده است که همه از وی خوششان میاید.
استارو
صحنه های اکشن فیلم حساب شدهاند و ساختار اکشن عالی دارند. شخصیت منفی فیلم که یک کایجوی واقعی است و حتی میتواند با گودزیلا هم در بیوفتد، استارو بهترین انتخاب جیمزگان نبود اما بدترین هم نبود. او از استارو یک هیولای کلیشه ای نمیسازد که فقط ساختمان ها را خراب میکند و هیچ فکری ندارد. استارو با خرابی هایی که به بار میآورد در حال انتقام گرفتن از نژاد انسان هاست.در ديالوگی هم از زبان یک کلون میشنویم که میگوید: من غرق در تماشای ستاره ها بودم شما من را به اینجا آوردید. این ها همه از استارو یک شخصیت منفی عالی میسازند.
جمع بندی
فیلم The Suicide Squad فیلم بدی نیست اما شاهکار هم نیست، اثری خوب و عمیق است که میتواند شما را برای دو ساعت سرگرم کند. جیمزگان باری دیگر ثابت کرد که میتواند از شخصیت های گمنام عجیب و غریب به خوبی استفاده کند و مخاطب را عاشق آنها کند.
نظر شما درباره فیلم چه بود؟ آیا از این فیلم خوشتان آمد و راضی بودید؟ نظرات خود را با ویولت گیمرز به اشتراک بگذارید.
تشکر بابت نقد خوب تون
فیلم فوق العاده سرگرم کننده و حال خوب کن بود
ممنون بابت نقد👌
واقعا فیلم خوبی بود.
درود بر جیمزگان.
از همین الان منتظر فیلم بعدیش هستم.
سینمای ابرقهرمانی به روانی هایی چون جیمز گان نیاز داره نه افرادی که حتی بلد نیستن یک کلوز آپ بگیرن و یک داستان رو تعریف کنن ( زک اسنایدر)
خسته نباشید به سجاد عزیز بابت نقد خوبشون
فیلم از نظر کیفیت در درجه خوبی قرار داشت. با اینکه توی پرداختن در چندین شخصیت به شدت ضعف داشت و نه اوریجین خوبی ازشون به نمایش می گذاشت و بعضی نیز نقش لشکر سیاهی را در فیلم داشتند اما سطح کیفی فیلم در سطح بالا بود (چه بازیگری، چه کارگردانی، چه طراحی و سایر موارد)
در هر حال موردی که به شدت به دلم نشست این بود که جیمز گان هیچ ترسی از کشتن شخصیت ها نداره و میتونه یک دریای خون تولید کنه. برخلاف خیلی از فیلم های ابرقهرمانی که ابرقهرمان های به اصطلاح قدرتمند میبینیم و با سنگین ترین ضربه ها هم هیچ آسیبی نمیبینند و تنها به خاطر اون جامعه طرفدارها هستند و کارگردان سراغ ریسک نمیره ولی شجاعت جیمز گان تحسین برانگیز بود.
اگرچه بعضی مرگ ها به شدت تمسخر آمیز بودند.
بنظرم نسخه ۲۰۱۶ از نسخه جیمزگان بهتر بود. به خاطر فان بودنش همه میگن عالیه/=
خسته نباشی سجاد جون نقد عالی بود